အယူအဆေလးမ်ား

ကၽြန္ေတာ္ဟာ စစ္သားအရင့္အမာႀကီး မဟုတ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့အေတြ႔အၾကဳံေလးကို ေျပာျပျခင္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေဘာ္ေဘာ္ ေတြဆိုၾကဳံဖူး ျခင္ၾကဳံ ဖူးၾကမွာပါ။ ေက်ာင္း ဆင္းၿပီးေတာ ့ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ လက္ေတြ႔ ဘ၀ အေတြ႔အၾကံဳ ေတြေပးမဲ့တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႔ေတြ ေရာက္ ၾကပါတယ္။ဒီ လိုနဲ႔တပ္ေရာက္ ၿပီးမၾကာခင္ မွာ ကၽြန္ေတာ္တပ္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ တာခ်ီလိတ္နဲ႔ သိပ္မေ၀းတဲ့ ျမန္မာ-ထိုင္း နယ္စပ္ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ခဲ့တဲ့တပ္စခန္း မွာ ဧည့္တဲ တစ္လံုးကို စခန္းအ၀င္၀ နားမွာေဆာက္ ထားတာရွိပါတယ္။ တစ္ေနကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တတပ္တည္း တာ၀န္က်တဲ့ ေဘာ္ေဘာ္ နွင့္ ဧည့္တဲ မွာထိုင္ၿပီး စကားေတြ(@#$^*&) ေျပာေနရင္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဟာ တဲထဲက စားပြဲကို ဘာရယ္မဟုတ္ ေခါက္ၿပီးေျပာေန မိပါတယ္။ ဒါအမွတ္မထင္ ေမ့ေမ့ ေျပာက္ေျပာက္ ပါပဲ။ ေနာက္ ေန႔မနက္မွာ တပ္ရင္းမွဴး အလုပ္ရွဳပ္ေတာ့တာပဲ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ စခန္းပတ္၀န္းက်င္နားက ရြာက ရြာသူတစ္ေယာက္ ကို ထိုင္းဘက္ျခမ္း က ရြာက ရြာသားတစ္ေယာက္က တူမီး (လက္လုပ္ေသနတ္) နဲ႔ပစ္ ၿပီး ဆိုင္ကယ္ လုဖို႔ ႀကိဳးစား တာကိုလာတိုင္ တာ ။ တစ္ေန႔လုံး တပ္ရင္းမွဴး ေခါင္းေျခာက္ သြားေလာက္ တယ္။ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘယ္ရမလည္း ဘယ္သူမွ မေျပာပဲေနလိုက္တာေပါ့..။ တပ္ရင္းမွဴး သာသိခဲ့ရင္ အဆူခံရမွာေသခ်ာပါ ပဲ ။အဲဒါခံုေခါက္တဲ အေတြ႔အၾကဳံ ပါ။ဒုတိယအေတြ႔အၾကဳံေလးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စီးတဲ့ ေတာစီးဖိနပ္ ကိုေလွ်ာ္ လိုက္မိလို႔ ပါပဲ။ ေတာစီးဖိနပ္ ကိုေလွ်ာ္ၿပီးလွန္ထားတဲ့အခ်ိန္မွာပဲဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ့အသံကိုၾကားလိုက္ရပါတယ္“ေဟ..ဘယ္သူဖိနပ္ေလွ်ာ္ထားလဲမသိဘူး..ေဟ..ေဟး”ဆိုၿပီးေအာ္တာကို။ ဘာလို႔ဒီလိုေျပာတာလဲေပါ့ စဥ္စားမိပါေသးတယ္။ ညေန ၅း၀၀ ေလာက္မွာေတာ့ တပ္ရင္းမွဴးက ကၽြန္ေတာ္ကိုေခၚ ၿပီး “ မင္းအခု ပဲတိုင္းမွဴး ခရီးစဥ္ရွိ တယ္ လမ္းလုံျခဳံေရး ထြက္ရ မယ္ ” လိုု႔ေျပာေတာ့ တာပဲ။ ဖိနပ္ေတာင္ ေလွ်ာ္ထားတာ သိပ္မေျခာက္ေသး ဘူး အေျဖက ထြက္ေတာ့တာပါပဲ ။ လမ္းမွာ မနက္ ကေျပာတဲ့ ဆရာႀကီး က ဗိုလ္ႀကီးတို႔ ကဒါေတြ ဘယ္သိ အုံးမလဲ လို႔နားလည္ေပးရွာ ပါတယ္။ဒါေလးေတြကို တိုက္ဆိုင္မွဳ ပဲ ေျပာေျပာ၊ အယူအဆေလးေတြ လို႔ပဲ ေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကိုယ္တိုင္ ၾကဳံ ၿပီး မွတ္မွတ္ သားသား ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။