အေဖဆီသို႔

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ခံစားခ်က္တစ္ခုပါ။အေဖသိႏိုင္ပါေစ...သားစာေမးပြဲေအာင္တယ္ အေဖ. ဒါကို အေဖ မသိႏိုင္ေတာ့ဘူးေနာ္။ သား စစ္တကၠသိုလ္တက္မယ္ အေဖ။ အေဖျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ စစ္ဗိုလ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ သားၾကိဳးစားမွာပါ။အေဖကို ျမင္ေစခ်င္တယ္ အေဖရာ.. သားေက်ာင္းဆင္းပြဲမွာ အေဖ့ကို ရွိေစခ်င္လိုက္တာ။ အေမကေတာ့ အျပံဳးေတြက မ်က္ရည္ေတြနဲ႕။ သားတာ၀န္က်တဲ့ေနရာကသားတို႕ျမိဳ႕ေလးကေန သေဘာၤတစ္တန္၊ ကားတစ္တန္ေပါ႔။ အေဖေရ...သား ေရွ႕တန္းထြက္ရေတာ့မယ္။သားရင္ထဲမွာအေဖကိုေျပာခ်င္ေနတယ္။အေဖျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အရာရွိတစ္ေယာက္သား
ျဖစ္လာျပီ။အေဖေရေရွ႕တန္းမွာကေတာ့အဆင္ေျပလားလို႕ေမးရင္ေတာ့ ဒီလိုပါပဲေျပာရမွာေပါ႔။ ရက္ေတြလေတြ ကုန္လာျပီ အေဖ။ သားတာ၀န္ခ်ိန္ျပီးဆံုးလို႕သား သင္တန္းတက္ဖို႕ေၾကးနန္း၀င္လာျပီ။ သားအရမ္းေပ်ာ္တာပဲ အေဖရာ.. အေမႏွင့္ ညီေထြးကို သားေတြ႕ရေတာ့မယ္။ သား အျပန္လမ္းမွာ အေပ်ာ္ေတြနဲ႕ ရန္ကုန္မွာသင္တန္းတက္ရမယ္တဲ့။ သား သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔လည္း ျပန္ဆံုရေတာ့မယ္။ ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ကိုေရာက္ဖို႕ မိုင္(၂၀)ပဲလိုေတာ့တယ္။ သား uniform ကေတာ့ ညစ္ပတ္ေနျပီ အေဖရာ
မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ ဒီလိုပဲ ျမိဳ႕ထဲကို ၀င္ရေတာ့မွာေပါ့။ အေဖ.. သားမ်က္လံုးေတြ ျပာသြားတယ္ အေဖ.. အေဖ..သားေဘးကိုေရာက္လာတာလား။ သား သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာသားေရာက္ခ်င္တဲ႕ ရန္ကုန္ကိုေတာ့ေရာက္ေနျပီ အေဖ။ အေမကေတာ့ သားေဘးမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕။ သား ေဘးမွာ သားေတြ႕ခ်င္တဲ့သားသူငယ္ခ်င္းေက်ာင္းဆင္းဖက္တခ်ိဳ႕ကိုေတြ႕တယ္။ ဒါေပမယ့္ သံလြင္ေရာင္ Uniform နဲ႕ေတာ့ မဟုတ္ဘူး အေဖ။ ျပာေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ၀တ္စံုေလးေတြနဲ႔။ ေစာင္ဖံုးထားတဲ့ေနရာကကုတင္နဲ႕တိုက္ရိုက္ထိေနတာ အေဖ။ သားကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ ျပန္မၾကည့္ရဲေတာ့ဘူး။ အေမကေတာ့ သားနဖူးေလးကို ပြတ္ျပီး ဘုရားစာေတြရြတ္ေနျပီ။သားမ်က္ရည္တစ္ခ်က္က်မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သား ဒီလိုခံစားေနရေပမယ့္ သား ၀မ္းမနည္းေတာ့ ပါဘူး။ သား တာ၀န္ကို သား တာ၀န္ေက်ေအာင္ သားလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ သားဒီလိုခံစားေနရေပမယ့္... အရာရွိတစ္ေယာက္ပါ အေဖ။ သားအသက္ႏွင့္ ခႏၶာကို သား ေပးထားျပီးမွ သား စစ္ထဲ၀င္လာတာေလ။ အေဖ... သားတာ၀န္ေက်ပါတယ္ေနာ္။ သားကိုျပံဳးျပေနမယ္လို႔ သားေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။